443
Yargıtay Kararları
Bu sebeple sınırlamada sözleşme vedirektifin dikkate alınması daha
isabetli olacaktır. 4857 sayılı Kanun’daki 270 saat sınırlamasının Deniz İş
Kanunu kapsamında çalışan davacı gemiadamına uygulanma imkanı bu-
lunmamakla birlikte, bu durumda Uluslararası Çalışma Örgütüsözleşme-
si ve Avrupa Birliği Direktifinin öngördüğü, azami çalışma süresi günde
14, haftada 72 saatigeçemez esası kabul edilmeli, 7 günü dahil 48 saatten
72 saate kadar olan çalışmanın asıl ücrete dahilolduğu kabul edilmeli, 72
saati aşan kısım varsa fazla mesai olarak değerlendirilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, taraflar arasında yapılmış “Kontrat” başlıklı tek
sayfa bir sözleşme metnibulunmakta olup, bu metne göre fazla çalışma-
nın aylık maktu ücrete dahil olduğu yazılıdır.Mahkemece, davalıya süre
verilip bu sözleşmenin tamamının dosyaya ibrazı istenip ibrazı halinde-
yukarıdaki açıklamalar ışığında imza tarihi de dikkate alınarak bir değer-
lendirme yapılmalıdır.
2- Davacı taraf 28/10/2014 harç tarihli dilekçesi ile davaya konu ta-
lepleri artırarak davasını ıslahetmiştir. Islah dilekçesi davalılar vekiline
17/11/2014 tarihinde tebliğ edilmiş ve davalılar vekili02/12/2014 tarihli
dilekçesi ile zamanaşımı def’inde bulunmuştur.
Buna göre zamanaşımı def’i 2haftalık süre geçtikten sonra yapılmış
olup Mahkemece süresinde yapılmayan def’inin dikkate alınmasıhatalı-
dır.
3- Karar gerekçesinde “Dosyadaki bilgi ve belgeler ile SSK şahsi si-
cil dosyasının incelenmesinde,davacının davalı işyerinde 14/09/2010-
19/07/2012 tarihleri arasında çalıştığı ve iş akdinin davalıişveren tara-
fından 4857 sayılı Yasa’nın 25. madde hükmüne dayanılarak feshedildiği
anlaşılmaktadır.”şeklinde eldeki dava ile ilgisi olmayan anlatıma yer ve-
rilmesi hatalıdır.
Yine davacının gemi adamı olup Deniz İş Kanunu’na tabi olduğu tartış-
masız iken karar gerekçesindeyıllık izin ücreti alacağı ile ilgili 4857 sayılı
Kanuna atıf yapılması da hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı
BOZUL-
MASINA,
peşin alınan temyiz harcınınistek halinde ilgililere iadesine,
23/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
