442 İSTANBUL BAROSU DERGİSİ • Cilt: 93 • Sayı: 2 • Yıl: 2019
bartazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin ve genel tatil ücreti ala-
cakları olduğu gerekçesi iledavanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz: Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni ge-
rektirici sebeplere göre, taraflarınaşağıdaki bentlerin kapsamı dışında ka-
lan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai alacağı bulunup bulunmadığı, taraflar ara-
sında uyuşmazlık konusudur. Deniz İş Kanunu’nun 26/2 maddesine göre;
iş süresi, gemiadamının işbaşında çalıştığı ve vardiyatuttuğu süredir. Ge-
miadamının gemide bulunduğu sürelerin tamamı çalışma süresi olarak
kabuledilemez. Gemiadamının fiilen çalıştığı veya fiilen çalışmamakla bir-
likte gücünü işverenin emrindebulundurduğu, iş verilmesi veya çıkması
için beklediği süreler çalışma süresinden sayılmalıdır.
Deniz İş Hukukunda, sözleşmenin taraflarının fazla mesai ücretinin,
asıl ücrete dahil olduğu şeklinde sözleşmeye hüküm koymaları mümkün-
dür. Bu sözleşme hükmü geçerlidir. Ancak bununda bir sınırınınbulun-
ması gerekir.
Deniz İş Kanunu’nda fazla çalışmalar için günlük veya yıllık bir sınır
daöngörülmemiştir. Oysa 4857 sayılı Kanun kapsamındaki işçiler için faz-
la çalışmanın sınırı yılda 270 saatolarak belirlenmiştir. Bu sebeple 4857
sayılı Kanun’daki 270 saat sınırlamasının Deniz İş Kanunukapsamında
çalışanlar için uygulanması, ikisi de özel kanun olduğundan mümkün de-
ğildir. Bu konuda sınır olarak uluslararası kaynak olan Uluslararası Ça-
lışma Örgütünün 180 sayılı sözleşmesiile 1999/63/EC sayılı Avrupa Birliği
Direktifi dikkate alınabilir. Anılan sözleşme ve direktifin 5.maddelerinde
işçinin sağlığının ve güvenliğinin korunması amacıyla çalışma sürelerinde
sınırlamayagidilmiş ve asgari dinlenme süreleri belirlenmiştir.
Buna göre “azami çalışma süresi 24 saatlik sürede14 saati, 7 günlük
sürede 72 saati geçemez. Dinlenme süresi ise 24 saatte 10 saatten, 7 gün-
lük sürede77 saatten az olamaz. Dinlenme saatlerinin 6 saatten az olma-
mak koşuluyla ikiye bölünerekuygulanması mümkün olup iki dinlenme
süresi arasında geçecek zamanın da 14 saatten fazla olmamasıgerekir”.
Buna paralel düzenleme Gemiadamları Yönetmeliğinin 84. maddesinde
yer almaktadır.Dinlenme sürelerini belirleyen bu kuraldan da aynı sonuç
çıkarılabilir. Fakat yönetmelik dinlenmesüresini günlük 10 saat olarak
belirlerken, haftalık ise 70 saaten az olamayacağını belirtmiştir. Busözleş-
me ve direktifteki düzenlemeye göre daha az bir süredir.